- نعمت ده(اَ)
روزی دهنده. رزق رساننده. مقابل نعمت خور و نعمت خواره:
نعمت ده و پایگاه سازت
سرسبزکن و سخن نوازت.
نظامی
نعمت ده و پایگاه سازت
سرسبزکن و سخن نوازت.
نظامی
معنی نعمت ده - جستجوی لغت در جدول جو
- نعمت ده
روزی دهنده، رزق رساننده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نِ مَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان صوفیان بخش شبسترشهرستان تبریز، در 8هزارگزی جنوب غربی شبستر در جلگۀ معتدل هوائی واقع و 810 نفر سکنه دارد. آبش از چشمه تأمین می شود. محصولش غلات و حبوبات، شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
جای پر نعمت، بهشت. یا جای بهشت. جایی که از حیث فراوانی و وسایل زندگانی مانند بهشت باشد: چون راه عراق در کشیدم نعمتکده بهشت دیدم. (تحفه العراقین. قر. 44)
